پسرم
جهان
گوشه ای از چشمانِ توست.
زندگی
کُنجی از دستانِ توست.
عشق
ذره ای از حضورِ توست.
تمام کائنات را هم بگردم.
باز هم تو جهان و زندگی و عشق منی.
محبوبه باقری
پسرم
جهان
گوشه ای از چشمانِ توست.
زندگی
کُنجی از دستانِ توست.
عشق
ذره ای از حضورِ توست.
تمام کائنات را هم بگردم.
باز هم تو جهان و زندگی و عشق منی.
محبوبه باقری
پسرم
هر بار تو را می بینم
قند درون دلم آب می شود.
داشتنِ تو استعاره نیست
که وارد شعر شود.
تو خودِ شعری هستی
که می سُرایمت!
محبوبه باقری
